Bugünkü gibi öyle yoktu, renk renk bol sayfalı gazete ve mecmualar. İlçemizde sadece ve sadece bir adet (Köroğlu gazetesi) gelirdi o da haftada bir defa; Çarşamba günleri. Öyle düşünülen gibi gazete bayi yoktu zaten.

Bu tek yayını halkımıza sunan, ayakkabı imalatçısı usta Keşin Niyazi idi. Gazete sadece 4 sahife olup, fiyatı üç kuruş idi. Pek ucuz da sayılmazdı hani. Bu para ile üç ekmek alınabildiğine göre, bu günlerin rayicine göre, bu kadar küçük ve kalitesiz bir gazete çok pahalı sayılırdı o günler. Parasına kıyıpta biri aldı mı bir gazete, bulundu mu bir de gazeteyi okuyabilen işler yolunda demekti. Toplanırdı yoldan geçen, okuyanın etrafında sessiz sedasız, yeni bir havadis var mı kasabamız dışında diye.

Ön sahifede, daima Köroğlu ile Hacivat bir karikatürle hiciv edilir. İşte bu resimden herkes ayrı ayrı bir mana çıkarmaya çalışır. Eski yazıdan dönülüp yeni yazıya geçiş nedeni ile gazeteyi okutmak genelde ilk okul öğrencilerine nasip oluyordu. O da; kem küm okusa da dinleniyordu ya.

Daha ileri yıllarda, okuma yazma bilen sayısı arttıkça, ve yollarda nakliyat da kolaylaştıkça dış ile münasebet daha kolaylaşmış ve artık kasabamıza, o günlerin büyük yayınları sayılan Ankara’dan (Ulus) İstanbul’dan (Cumhuriyet ve Vatan) gazeteleri gelmeye başlamıştı.

1946’larda siyasi hayatta devrim yapılacak, çok partili devre geçilince, gazete alan da okuyan da çoğalmıştı.

Ahmet Emin Yalman’ın Vatan’daki yedi sütunluk makaleleri, Hüseyin Cahit Yalçın’ın heyecan veren yazıları ile ve Ulus’ta çıkan Falih Rıfkı Atay’ın makaleleri heyecan veriyordu okuyuculara. Tabiî teknik imkansızlıklarda olarak, gazeteler hep saman kağıda siyah beyaz olarak az sayıda sahife ile basılıyordu. Şimdilerde olduğu gibi öyle, pek ilan da bulunmazdı, gazetelerde.

Bazen Ziraat Bankasına ait bir ilan ve genelde, devlete ait alım satım ilanları, hepsi o kadar. En iyi tarafı gazetelerde ahlaka mugayir resim ve yazıya asla rastlanmazdı. Demokrasi güzel şey amma onun da bir ölçüsü vardır. Demokrasi Demokrasi diye genel ahlâkı bozmaya da kimsenin hakkı yoktur zannederim.

1973 ’te kasabamızda çıkmaya başlayan “Sivrihisar’ın Sesi” gazetesini Ahmet Atmaca çıkarıyor. En güzel Takdir hislerimi bildirir ve uzun yıllardır ilçemizin sesini duyuran gazetemize daha uzun yıllar dilerim.

***

Op. Dr. Mustafa Kılıçal

İki haftada bir yayınlanan gazete, Işık Matbaada yayım hayatını sürdürmektedir.

SİVRİHİSAR’IN SESİ GAZETESİ

Yazı İşleri Müdürü: OĞUZ EKİCİ

Adres: Karacalar Mah. Kuma Sok. No: 20/ Sivrihisar

Posta kodu: 26600

e-posta: oekici26@gmail.com

Tel: 0 222 711 23 55 – Gsm : O 541 711 23 55

On beş günde bir çıkar. Köşe yazılarının sorumluluğu yazarlarına aittir.