Yaktın bizi Gazze

Yaktın bizi Gazze!

Yaktın bizi Gazze. Yaktın bizi Ebu Ubeyde! Biz burada ne güzel koltuğun konforunda, oğlumuz vakıfta kızımız ebruda ailece İslamcılık oynarken; Nargile kafelerde efkâr niyetine takva satarken ve aynaya bakıp bakıp İslam’ın sancaktarı ecdadın.

Hilafetin tartışmasız adresi Müslümanların abisi, hamisi, ümidi ve gavurun tek korkusu, mazlumların umudu Türk oğlu Türk’üz diye Ümmete hava atarken. Yaşadığımız gibi inanmaya dünden razıyken. Şeytan sağdan vura vura sağımızı lime lime, fikrimizi ince ince, bulaşmış huyundan suyundan bizi bizden etmiş.

Köprünün altından çok sular geçmiş.

Velhasıl kendimizi “Müslüman” sanırken Cenneti garanti, Cemalin belki derken güllük gülistanlık, dünyalıkken biz yıllardır dilimizde ezber ettiğimiz “Cihadın” kendisi, ta kendisi, miracın mekanında, beldenin kutsalında çıkıverdi karşımıza gavurun en gavuru, melunun en melunu. Karşısında cengaver bir avuç poşulu.

Er meydanı budur ancak, Hak divanında mert ile namerdin ayrımında, yakalandık ömrün baharında, meğer ne yalan hülyadaymışız. Ne sahte kahramanmışız. İş zora gelince kağıttan kaplanmışız klavye ardına sığınan, Yahudi’den korkakmışız. Asaletiniz ezdi bizi, cesaretiniz bir başka. Yediden yetmişe imanınız var aşka. Tek mecalim, eller niyazda, dil vah vah.

Seksenlik ninemden yok farkım, yalvarırken duada. Kondurmadık kendimize vebali, günahı ahı. Ümmetin kaldı mı Mahmut Abbas’tan farkı? Ele güne sataşmak, ferahlatıyor vicdanı. Cehennemi doldurmak, atlatır mı Sıratı? Biz ölümün korkusundan öldük. Sizde ölümün öldüğünü gördük.

Zaten fular yakışır bize, kefiye size. Hurma size yakışır, Cola iyi gider bonfilemize. Paylaştık işte, nimeti külfeti. Eylem size, söylenme bize. Şehadet size, ihale bize. Ümmetin namusuna can verirken siz. Ezgi besteleriz ardınızdan biz. Hamas’ı anarız bolca hamasetle.

Sizin kefeniniz yok, mikrofon bizde. Her binanda paramparça yıkılan benim. Yetimlerine baktığımda utanan benim. Her cümlende bizi affetsen de. Yaktın bizi Gazze, yaktın bizi Ebu Ubeyde!

Dr. Kemal Karataş

***

Gazze’de Soykırım başlayalı iki buçuk ay oldu ve dünya hâlâ sessiz. Ülke liderleri üç maymunu oynuyor. Çıt yok. Ortada tek bir gerçek var. Gazze hariç, yeryüzündeki tüm Müslüman ülkeler bu savaşı kaybetti. Tüm İslam ülkeleri düştü. Bir tek Gazze düşmedi.

İslam kaybetmedi, Müslümanlar kaybetti. Siyonist Yahudiler tüm itibarlarını kaybetti. Batılı ülke insanları Gazze’deki direnişi gördükçe İslam’a olan hayranlıkları arttı. Bu sayede çok fazla insan İslam’la şereflendi.