Sivrihisar Nasıl Bir Yer

Sivrihisar Nasıl Bir Yer

Sivrihisar İlçesi

50 Milyon yaşında magmatik bir dağ tepesinde kökeni Friglere dayanan Yazıcıoğlu Kalesi, Tarihi Saat Kulesi, Metin Yurdanur Açık Hava Heykel Müzesi, Ermeni Kilisesi, Ermeni Hamamı ve Yurdanur Konak (Metin Yurdanur Kültür ve Sanat Evi). Üzerinde Tarih, Kültür ve Sanat; her şeyi barındıran bir dağ. Yani sade bu alanı bile görmek için Sivrihisar’a gelmeye değer.

Dört Dönemde Dünyaya Dini Başkentlik yapmış. Frigler de Magna Mater, Roma’da Kibele, Bizans da Justianapolis Hristiyanlığın Başkenti, Selçuklular da İslamiyet en parlak dönemini yaşamış 33 Medrese, Tekke, zaviye ve külliye ile İlimin Merkezi ve O kadar çok Kutsal emanet var ki uzun bir dönem Medine-i Sivrihisar denmesi 48 sahabe ve Seyyit kabri olması, Yunus Emre ve Nasrettin Hoca dışında da çok önemli Alimler yetiştirmesi gibi pek çok sebepler nedeniyle İlahi anlamda çok önemli bir yerdir. – Koray Faydacı –

“Sivrihisar nasıl bir yer” başlıklı google aramalarında çıkan forum sitelerindeki yorumların çoğu olumsuz yapılmış. “Köy gibi bir yer” “Halkı cins” “İnsanları yobaz” şeklinde genelleme yapılmış. Ülkemizin tarihi ilçelerinden biri olan Sivrihisar ve halkı hakkında yapılan ve sadece olumsuzlukları dile getirilmiş yorumlar… O yorumları yapanlarda ahlak ve zeka seviyesi son derece eksik insanlar ve terbiyesizler. Düşünceleri bozuk ve olumsuz olduğu için olumsuzluklarla karşılaşmışlar. Ayrıca Sivrihisar’da bazı kişiler gündem ile ilgilenmeyebilirler, bunu genelleme yapmak hiç doğru değil. Genelde bizim insanımız kadar gündem ile ilgilenen başka bir yer yoktur. Sivrihisar, Dünyaya adını duyurmuş insanları ile Türkiye’nin yüz akı bir ilçedir.

Haddini aşan ve argoca yapılan bu yorumlara katılmıyoruz. Neticede Sivrihisar bu ülkenin bir ilçesi. Kendi halinde insanların yaşadığı bir yer. İnsanı genelde iyidir. Abartmaya da aşağılamaya da gerek yok. Küçük yerlerin belli özellikleri vardır. Eleştiri yapılabilir ama bu olumsuz yorumlara katılmıyoruz. Kişi karşısındakini kendi gibi bilirmiş.

Sivrihisar İnsanı Nasıldır?

Sivrihisar, Eskişehir’in en büyük ilçesidir. Bu arada, halkı da uzaylı değildir. Neresi olursa olsun bir yerde cimri kişiler olabilir bu sadece Sivrihisar’a ait değildir. Bizimki cimrilik değil tutumluluktur, yarınını düşünerek israf etmemektir. Esnafın eleştirilmesi ise aslında ticari zekanın övgüsüdür. Bazen tutumluluk cimrilik olarak algılanabilir.

İlçemizde her türlü okulda var ayrıca, bir kitabevi bile yok denmiş, nasıl yok, şehrin ortasında 2 katlı gayet güzel bir kütüphanemiz aktif olarak açık ve faydalanan bir sürü insan var. – Gülay Şarkaya Koç –

Görev gereği Sivrihisar’a gelecek olanlar çekinmesin. Yaşam şartları bir ilçe için iyidir. Gönül rahatlığı ile gelin. Daha önce dışarıdan Sivrihisar’a gelip, burada emekli olup ilçemizden ayrılmayan insanların olduğunu da belirtelim.

Sivrihisar, kültürün harman olduğu yer, Geçmişten miras değerlerimiz var bizim.

Hoşgörülü, akıllıdır insanı, mizahı sever, Tatlı dilli Hoca Nasreddin’imiz var bizim.

Padişahlar hürmet eder, ferman bekler, Aziz Mahmut Hüdai’miz var bizim.

Sultan, Şeyh Baba Yusuf’tan vaaz ister, Keramet ehli Hamdi Baha’mız var bizim.

“İki cihan bedbahtı, kim gönül yıkar ise” der, Gönüllerin dervişi Yunus’umuz var bizim.

Fatih Han da olsa adalet terazisinden geçer, Haktan ayrılmaz Hızır Çelebimiz var bizim.

Kimseye baki değil bu dünya gelen gider, Geride eserler bırakan insanımız var bizim.

Kadir bilir, kıymet bilir, şükrünü eder, Sivrihisar sevdalılarımız var bizim…

Yaşar YURTDAŞ

Sivrihisar İnsanı Hakkında Bir Hâtıra

Kumluyol genelde, çevredeki bağları ilçeye bağlayan, özellikle bağ bozumunda trafiği oldukça yoğundu. Kumluyol da, mezarlığın ilk dönüşünde sabahtan akşam geç saatlere kadar oturan üç kişiyi herkes tanır ve severdi.

Bunlar; HAKIK kardeşler Hasan, Kemal ve Mehmet. Kendileri ilçemizin maskotu olup, kesinlikle zararsız zihin özürlü kişilerdi. Bağ bozumundan dönen ilçe halkı bu üçlüye bolca üzüm ikram ederlerdi. Anneleri Zale kadın biriken üzümlerle pekmez kaynatır, tüm kış boyu yerlerdi. İlginç olan anımız üç kardeş elde ettikleri pekmezi kumluyol da ki Tutuklu evinde nöbet bekleyen askerlere bolca ikram etmeleriydi.

İşte başkalarının “deli” dediği bizim VELİ insanlarımızın davranışları oldukça düşündürücüdür.