Bizim İller
Bizim illerde iklim serttir. Nasıl desem zemheride sabah erken kalkıp yolda biraz yürüdün mü? Yüzün de hissedersin soğuğun yakıcılığını.
Bizim illerde sokaklar çamurdur. Nasıl desem geceden yağmur hafiften çiselese toprak sevgilisine kavuşmuş gibi coşar. Kara sevdalıdır artık kendisine yaklaşanı bırakmaz. Öyle sevdalıdır ki insana ayağından sarılır.
Bizim illerde yazın yollar tozludur. Nasıl desem rüzgâr esti mi? Hani “ göz gözü görmez “derler, ya işte öyle bir hal.
Bizim illerde tepeler bembeyazdır. Nasıl desem kireç beyazı, yabana gittin mi? Ayakkabının tozundan, çamurundan tanırlar. “Ak kirmanlı mısın “ Derler.
Bizim illerin suyu boldur. Nasıl desem şehirdeki gibi musluk yok çeşmelerinde, hürdür suları çeşmelerin. Çeşmeler suyunu kıskanmaz insandan, kuştan, kurttan tüm mahlûkat kana, kana doyasıya içer suyundan.
Bizim illerde sebze meyve boldur. Nasıl desem doyurur yetiştireni, eşini dostunu. Bırakır bereketini ta uzaktaki şehirlere.
Bizim illerin insanı çalışkandır. Nasıl desem onun için üretmek zevktir. Ürettiğinin en güzelini başkasına ikram eder.
Bizim illerin insanı merttir, cömerttir. Nasıl desem kökü maziye dayanır. Necipliğini geçmişinden alır.
Yorum Yaz